بخوانیم و تامل کنیم
حتما شما نیز مطالب بسیاری را درباره امر به معروف و نهی از منکر و جایگاه بالای آن در اجتماع اسلامی شنیده اید. اما سوالی که مطرح است درباره شیوه این امر است. مومنین باید بدانند این کار مانند حرکت بر روی لبه ی پرتگاهی است که اگر اندکی اشتباه کنید ممکن است خود و آن دیگری را که مخاطب شماست از این پرتگاه پایین پرت کنید و اگر درست و سنجیده رفتار کنید می توانید از این لبه پرشی بلند کنید و به مرتبه ی بالاتری بروید.
یک نمونه حقیقی را برای شما مثال می زنم: خانمی می گفت مدتهای طولانی سعی کردم تا یکی از دوستانم را به مسجد ببرم؛ برای او کلی درباره نماز جماعت و فضای معنوی مسجد و اثراتش صحبت کرده بودم تا اینکه یک روز تصمیم گرفت با من به مسجد بیاید. دوستم عادت داشت در خانه اش لاک بزند و وقتی بیرون می رفت دستکش دستش می کرد تا دستهایش پوشیده باشد. او وضو می گرفت و بعد لاک میزد و تا نماز بعدی دوباره لاک هایش را پاک می کرد. خوب این کار یکی از علایقش بود و قطعا وقتی نامحرمی دستهایش را نمی دید دلیلی به نهی کردن او نبود.روزی که با او به مسجد رفتم؛ احساس خوبی داشتیم.
زمانی که جانمازش را پهن کرد و دستکش هایش را در آورد یکی از خانم هایی که مجاور ما نشسته بود به او گفت:خجالت نمی کشی با لاک تو مسجد میای و می خوای نماز بخونی؟اصلا وضوت درست نیست..چه وضعیه آخه!?دوستی که ماه های برای حضور او در این مکان تلاش کرده بودم به حدی ناراحت شد که اشک در چشمانش خانه کرد. جانمازش را جمع کرد و رو به من گفت: آدمهای مسجد اینجوری ان پس؟ من دیگه پام رو تو جایی که بقیه انقدر راحت قضاوت می کنن نمیذارم.. او از مسجد بیرون رفت و من نتوانستم جلوی ناراحتی او را بگیرم. خانمی که این حرف را زده بود انگار متوجه اشتباهش شد و گفت: منظوری نداشتم چرا انقدر ناراحت شد؟چرا رفت؟گفتم: ایشون وضو میگیرن و بعد لاک میزنن. ضمنا بیرون دستکش دستشون میکنن..چرا اینقدر راحت دل میشکونید!
آن خاطره ی بد در ذهن دوست ما ماند و دیگر هم نتوانستم او را به سمت مسجد ببرم.❌ما در مقام قضاوت های مطمئن نیستیم. شاید آن روز اگر آن خانم کمی تامل می کرد؛دستکش های دوست آن خانم را می دید و به او می گفت: عزیزم ببخشید شما اگر لاک داشته باشی وضوتون صحیح نیست؛ قبل از لاک زدن وضو گرفتید؟
هرگز کسی با دلی گرفته از خانه خدا بیرون نمی رفت.
مراقب گفتارمان در امر به معروف و نهی از منکر باشیم؛ اگر نمی دانیم چطور صحبت کنیم بهتر است کلا حرفی نزنیم تا زمانی که بدانیم خداوند با بندگانش با توهین و تحقیر صحبت نمی کند.پس ما نیز باید رفتاری الهی داشته باشیم