دشمنی شیطان با انسان
بخوانیم و تامل کنیم
و شیطان همان موجودی است که لحظه ای ما را رها نکرده و نخواهد کرد. چقدر این دشمن دیرینه را می شناسیم و چقدر دست رد به سینه اش می زنیم؟
و شیطان همان موجودی است که سوگند خورده تا انسان ها را بفربید و همراه خود کند.
نسبت به وسوسه هایی که در روز برای هر موضوعی می شویم هشیار شویم. گاهی آنقدر وسوسه شده ایم و تعظیم کرده ایم که برای مان عادی شده که این نیز وسوسه ای برای همان گناه دیروز است.
خواب می رویم گاهی..نسبت به گناهی که هر روز انجام می دهیم..نسبت به دوست شیطان شدن..آیا چقدر فکر می کنیم که با عادی شدن گناهی کمک به عادی شدن آن گناه برای سایرین نیز می کنیم؟ آیا دوستی با دشمن دیرینه کاری عقلانی است؟
ما مسلمانیم..ای کاش که بکوشیم تا ثانیه ای به لشگر شیطان گره نخوریم و همیشه سپری به نام تقوا و تهذیب تفس را بالا بگیرم تا تیرهای شیطان ملعون به ما اصابت نکند.
و یکی از بزرگترین کارهای شیطان همین دشوار نشان دادن ترک معصیت و مبارزه با وسوسه های شیطان است. اما به راستی با عشق به خدایی مهربان تر از مهربانان مگر مبارزه با شیطان دشوار است؟؟
به قاطعیت گویم..هرگز
گروهی ترک گناه را سخت جلوه می دهند؛ شرایطی پیش می آید که ترک گناه جلوی چشمانتان بسیار دشوار نمایان می شود اما واقعیت جز این است اگر عاشق باشیم اگر تصمیم قطعی برای ترک معصیتی بگیریم آن وقت است که لذت انجام ندادنش را نیز می چشیم.
که این لذت..که لذت توبه کردن بسیار شیرین تر از انجام گناه هست؛ گناهی که شاید زیر دهان برخی خودش را شیرین جلوه دهد؛ شیطان که تمام سعی اش را می کند تا ما را چون خودش اهل دوزخ کند.
حزب شیطان حزبی خطرناک هستند؛ حزب شیطان کسانی هستند که ولایت او را بر خود پذیرفته اند و همراه او مروج گناه و معصیت هستند و جالب اینجاست که در این آیه شریف می خوانیم که شیطان؛ حزب خود را تنها به این دلیل همراه خود می خواند که آنها را به
آتش دوزخ بکشاند.
و من الله التوفیق