حسرت خوردن بر نگفتن ذکر و یاد خداوند

بخوانیم و تامل کنیم

لحظه ها و لحظه ها..که چقدر در زندگی مان مهم هستند..

چرا باید همه ی لحظات به یاد خدا باشیم؟

۱. وقتی مدام به یاد خداوند هستیم، مراقب اعمالمان هستیم. میخواهیم گناه کنیم یاد خداوند می افتیم، شرم می کنیم و انجام نمی دهیم. شیطان میخواهد بیاید و وسوسه کند..نمی تواند نزدیک شود..شکست می خورد و برمی گردد.

۲. وقتی بیشتر به یاد خداوند هستیم، درب های معنویت به رویمان گشوده تر از پیش می شود. هرچه بیشتر به یاد او باشیم، درک ما از قرآن، کلام خداوند و آیات نورانی اش بیشتر و بیشتر می شود.

۳. وقتی دائم به یاد او هستیم، موقعیت های نیکوکاری کردن و کمک به دیگران را بیشتر درک می کنیم و از جان و دل در راه خدا کار می کنیم.

۴. وقتی زیاد به یاد خدا باشیم، در زمان گرفتاری ها و در زمان مشکلات مان آرامتر هستیم و در مصائب صبر بیشتری داریم.

و اوست که فرموده است..

فاذکرونی اذکرکم.. (بقره ۱۵۲)
پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم..

اصلا چطور باید مداوم به یاد او باشیم؟

اذکار الهی را بگوییم با تمرکز و توجه به معنا

زیبایی خلقت را ببینیم و او را شکر کنیم

نمازمان را با حضور قلب بخوانیم و تلاش کنیم تا با تمام وجود برای بهبود وضع عبادتمان تلاش کنیم که نماز بسیار انسان را بالا می برد.

در هر لحظه خیر و نیکی های زندگی مان را ببینیم و شکر کنیم. و برای مشکلاتمان دعا کنیم با توبه و انابه به درگاه حق

از دعاهای وارده ی مهم مانند دعای کمیل (شب جمعه ها) ، دعای سمات (عصر جمعه) ، دعای ندبه (صبح جمعه) ، زیارت عاشورا (روز پنجشنبه) و دعای توسل (شب چهارشنبه ها) و …غفلت نکنیم. هر کدام را میتوانیم و فرصت میکنیم بخوانیم و از ادعیه جدا نشویم.

خدایا.. چه بسا که ساعتها و روزها گذشت و ما جز به فکر خود..به هیچ نیندیشیدیم.

التماس دعا