دعای روز سوم ماه مبارک رمضان

در حدیث معراج است که خداوند فرمود: یا احمد! آیا میدانی میراث روزه چیست؟

عرض کرد : نه.

خداوند فرمود: میراث روزه کم خوراکی و کم گوئی است، سکوت به ارث می گذارد حکمت را ، و حکمت به ارث می گذارد معرفت را ، و معرفت به ارث می گذارد یقین را، چون بنده به مرتبه ی یقین برسد باکی ندارد که چگونه بر او می گذرد، به سختی یا به آسانی. برای او متفاوت نیست و این مقام صاحبان مقام رضا است و هر کس به رضای من عمل کند سه خصلت با او خواهد بود:

شکری که آلوده ی به جهل نباشد، و ذکری که فراموشی در آن راه نیابد، و دوستی ای که محبت من را به جای محبت مخلوقات بر میگزیند و چون مرا دوست داشت من هم او را دوست خواهم داشت و خلق خودم را به محبت او خواهم گماشت و چشم دل او را به جلال و عظمت خود گشاده خواهم ساخت و از او علم خاصه ی خلق را مخفی نخواهم داشت و در تاریکی های شب و روشنایی روز با او مناجات خواهم نمود…

عقل او را غرق در معرفت خود خواهم ساخت و خود در مقام عقل او جا خواهم گرفت…