معنی گمراه کردن الهی چیست؟
خداوند در آیه 44 سوره شوری می فرماید:
(( وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ وَ تَرَي الظَّالِمينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلي مَرَدٍّ مِنْ سَبيلٍ ))
و هر که را خدا گمراه کند (و به گمراهی خویش واگذارد) پس بعد از آن برای او هیچ یاوری نیست و ستمگران را هنگامی که عذاب الهی را دیدند مشاهده می کنی که می گویند: آیا راهی برای بازگشت (به دنیا وجود) ندارد؟
اگر چه در آیاتى از قرآن، گمراهى گمراهان به خداوند نسبت داده شده، لکن آیات دیگر این نسبت را تفسیر مى کند و مى فرماید:
«یضلّ اللّه مَن هو مسرف مرتاب»، خداوند، اهل طغیان و اسراف را گمراه مى کند. (آیه 34 سوره غافر)
«و ما یضلّ به الاّ الفاسقین» خداوند، فاسقان را گمراه مى کند. (آیه 26 سوره بقره)
«و یضلّ اللّه الظالمین»، ظالمان را گمراه مى کند. (آیه 27 سوره ابراهیم)
«یضلّ اللّه الکافرین» خداوند، کافران را گمراه مى کند. (آیه 74 سوره غافر)
به عبارت دیگر گمراهىِ ابتدایى نداریم، ولى گمراهىِ کیفرى داریم که خداوند به کیفر اسراف و کفر و فسق افرادى، آنان را به وادى گمراهى مى کشاند.
منبع: کتاب دقایقی با قرآن
نوشته حجت الاسلام محسن قرائتی