دعای جامع امام موسی کاظم علیه السلام
ابو جعفر شامى گويد: مردى در شام كه نامش هلقام بن أبى هلقام بود براى من حديث كرد كه خدمت حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام رفتم، به او عرض كردم: فدايت شوم يك دعاى جامعى براى دنيا و آخرت بمن بياموز كه كوتاه باشد.
فرمود: پس از نماز صبح تا آفتاب زدن بگو: «سُبْحَانَ اَللَّهِ اَلْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ مِنْ فَضْلِهِ ». (يعنى به پاكى ياد ميكنم و منزّه ميدانم خداوند بزرگوار خود را و حمد او ميكنم، و از خداوند طلب ميكنم كه مرا ببخشايد و از گناهانم درگذرد و از فضل خداوند مى‌خواهم كه در دنيا و عقبى با من به تفضّل عمل نمايد)
هلقام گويد: من از همۀ فاميلم حالم بدتر بود (و در اثر خواندن اين دعا) از مردى ندانسته به من ارثى رسيد كه من گمان نداشتم ميان من و آن مرد خويشاوندى باشد، و اكنون من از تمام فاميلم زندگانيم بهتر است، و اين نيست جز بواسطۀ آن دعائى كه آقايم حضرت موسى- ابن جعفر عليهما السلام به من آموخت.
منابع:
اصول کافی؛ ترجمه مصطفوی، جلد 4، صفحه 330
من لا یحضره الفقیه؛ ترجمه بلاغی و غفاری ; ج ۱ ص ۵۱۶