آیه قرآن در مورد قرض الحسنه

بخوانیم و تامل کنیم

خداوند برای ترغیب مردم به قرض الحسنه دادن، این عمل را به خودش نسبت داده است و می فرمایند که این وام و قرض دادن در راه خداست.

در متن عربی این آیه شریف سه صفت (قبض،بسط، رجع) به کاربرده شده است که مقصود آن این است که آنچه در راه خدا قرض بدهند، هدر نمی رود و باطل نمی شود و حتی بعید نیست که به چند برابر تبدیل شود.

از مال حلال قرض دهید

منت بر سر کسی که قرض داده اید نگذارید؛ برخی ها با عبارات مختلف با طرف مقابل حرف می زنند که آخر معنی اش همان منت گذاشتن است. می داند شخص مقروض در گرفتاری مالی است مدام به او می گوید که حالا قرض منو ماه بعد بده…کی داری پولم رو بدی…این همه کار می کنی چطور نداری..!

رفتارتان را با شخص مقروض عوض نکنید. مال دلیلی بر برتری نیست! این را باور کنیم. آنچه نزد خداوند مهم است تقواست..پس سعی کنید از فردای روزی که مالی را قرض دادید با نگاه سنگین یا مغرورانه خود، او را تحقیر نکنید.

قرض الحسنه یعنی قرض نیکو به دور از هر صفت ناپسندی که اثر منفی داشته باشد.

گذشتن از مال و قرض دادن به نیازمند، نوعی دل کندن از دنیادوستی است، این صفت پسندیده را در خودمان ایجاد کنیم.