تفسیر آیه الکرسی (بخش چهارم)

در ادامه بخش اول تفسیر آیه الکرسی ؛ بخش دوم تفسیر و بخش سوم تفسیر آیه الکرسی؛ اکنون بخش آخر را مطالعه فرمایید.

وسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ

ترجمه بخش چهارم آیه الکرسی

(آیه 255 سوره بقره): قلمرو و حکومت او از آسمانها و زمین فراتر است و نگهداری زمین و آسمان برای او آسان و بی زحمت است، و او والا مرتبه و با عظمت است.

وسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ

“حفص بن غیاث”، نقل می کند، از امام صادق علیه السلام پرسیدم: منظور از “وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ” چیست؟ فرمودند: منظور علم خداوند است.

کلمه ی “کرسی” دو معنای مهم دارد؛ 1- منطقه ی قلمرو حکومت؛ یعنی خداوند بر همه آسمانها و زمین حاکم است و کرسی او مجموعه ی عالم ماده اعم از زمین و ستارگان و کهکشان و همه چیز است.2- منطقه ی نفوذ علم؛ یعنی علم خداوند به همه آسمانها و زمین احاطه دارد و هیچ چیز از قلمرو علم او بیرون نیست.

و لاَ یَوُودُهُ حِفْظُهُمَا

یَوُودُهُ از ریشه ی “اَود” از به معنای مشقت و سختی و سنگینی است، و وقتی قبل از آن “لا” آمده است، پس معنا منفی می شود؛ یعنی هیچ سختی ای ندارد. ضمیر این عبارت به کرسی خداوند برمی گردد و معنا این است که حفظ و نگهداری آسمان ها و زمین برای خداوند سختی و مشقتی ندارد. انسان گاه از نگهداری چیزی خسته می شود اما قدرت او نامحدود است و خستگی در قدرت او جایی ندارد.

و هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ

و خداوندی که عظیم و بزرگ است، از هر گونه عیب و نقصان به دور است. هیچ کاری برای او مشکل نیست و هیچگاه از اراده و تدبیر جهان خسته و غافل نمی شود و علم او به همه چیز مسلط است.

چندین روایت حاکی از آن است که “آیه الکرسی” معروفه همین یک آیه و تا هو العلی العظیم است؛ از امام علی علیه السلام نقل شده که ضمن بیان فضلیت آیه الکرسی، از الله لا اله الا هو؛ شروع کرده تا و هوالعلی العظیم؛ خوانده اند.