ثواب پول قرض دادن

قرض دادن ، رفتاری نیکو است که سبب خشنودی پروردگار می شود اما گاهی کسانی که پولی را به کسی قرض می دهند، رفتاری می کنند که از ثواب این کار خیر به شدت می کاهد، این حدیث از پیامبر اکرم صلی الله به ما نکته ای مهم در این موضوع را گوشزد می کند.

گاهی انسان مالی را قرض می دهد، قرض گیرنده دچار مشکلات جدی می شود و نمی تواند آن مال را در موعد مقرر پس دهد، دو حالت دارد یا اینکه کسی که قرض داده است خود نیاز مالی به آن پول دارد و اگر بدهکار آن را پس ندهد وی دچار مشکلات جدی می شود، یا اینکه نیازی ندارد و صرفا به دلیل رسیدن موعد بر دریافت قرض پافشاری می کند.

در این مواقع چه باید کرد؟

انسانیت و اخلاق حتی خارج از چارچوب مذهب، باید در ما طوری باشد که برای دریافت طلب مان؛ بدهکار را زیر فشارهای سنگین نگذاریم. کمی صبر راه دوری نمی رود، تحمل کنیم و به آن بنده ی خدایی که گرفتار مشکلات شده است زمان دهیم. اگر می توانیم حتی کمکی کنیم تا مشکلاتش حل شود.

این موضوع با زمانی که بدهکاری؛ خدایی نکرده بدون دلیل و با داشتن وضع مالی مناسب؛ از دادن قرض ممانعت می کند، فرق دارد. کسی که خلف وعده می کند و از روی عمد بدهکاری را نمی دهد با کسی که واقعا مشکلات حاد دارد، این دو را یکسان ندانیم.

مومن باید هشیار باشد و حق طلب باشد. اما مراقب باشیم در این بین خودمان را گول نزنیم؛ گاهی ما منطقا می دانیم که بدهکار توان مالی لازم را برای برگرداندن بدهی ندارد، اما می گوییم نه! دارد …الکی می گوید..رو نمی کند..

تهمت می زنیم و غیبت می کنیم. آبرویش را در هر جایی می بریم..خوب اینجا ما در عوض اینکه ثواب قرض دادن مان را با صبوری دو چندان کنیم، گناهان جدیدی هم مرتکب می شویم.

انسان در هر لحظه در معرض امتحان الهی است، حتی زمانی که کار خیر می کند هم باید مراقب باشد که شیطان ثواب آن کار را با وسوسه ها و سوق دادن ما به عمل شر، از بین نبرد.

بدهکارها هم باید خداوند را در نظر بگیرند، گاه بدهکاری قرضش را نمی دهد چون می خواهد وسایل خانه اش را جدید کند! می خواهد مسافرت تفریحی برود! یا خلاصه خرج غیر ضروری انجام دهد. این افراد نیز باید مراقب باشند که نخواهند زرنگی کنند و با دروغ نداشتن وضع مالی مناسب، از دادن بدهی فرار کنند.

و خداوند بر هر لحظه ی ما و بر نیت دل های ما آگاه است…