تکبر در عبادت خداوند

0 2,048

⁣بخوانیم و تامل کنیم

یکی از مسایلی که متاسفانه این روزها مشاهده می شود تکبر ورزی و احساس غرور از عبادت نکردن خداوند است.

برخی را می بینم که فکر می کنند عدم ارتباط با خدای مهربان نوعی روشنفکری یا به عبارت عامیانه تر “با کلاسی” است. و کسی که قطع ارتباط است و هر رفتاری که بخواهد می کند برای مثال پوشش خوبی ندارد، محرم و نامحرم را نمی فهمد یا دقتی بر حق الناس و حساب و کتاب درآمدش ندارد یا کسی که نماز و دعا نمی کند و فکر می کند با قدرت خودش زندگی اش پیش می رود ..کسانی هستن که خود ساخته اند! کسانی که مشروب می خورند و به هر مهمانی ای می روند می شوند با کلاس و کسانی که برای هر چه می خورند و هر جا می روند اول به فکر رضای خداوندشان هستند می شوند امل!! اما این اندیشه های اشتباه ناشی از چیست؟؟

و اما دو بحث بر سر این افراد پیش می آید: گروهی که از روی عدم فکر و تامل کافی زندگی را بادی به هر جهت می گذرانند و گروهی که به دلیل تکبر از اطاعت خداوند سر باز می زنند.. کسانی که زمان مشکلاتشان به ایمان داران التماس دعا می گویند و کسانی که زمان گرفتاری عبارت های زشتی به دهانشان نسبت به خداوند در می آید… کسانی را که از روی عدم آگاهی اشتباه می کنند؛‌ با کلام خدا و انبیاء راهنما باشیم و کسانی را که از روی تکبر ..سرپیچی می کنند آرزوی هدایت کنیم.

خداوند متعال در آیه 60 سوره غافر به این موضوع اشاره کرده و حساب کار کسانی را که متواضعانه دعا می کنند از متکبران و فخر فروشان سوا کرده است؛ پس در میابیم که کسانی که می پندارند سرپیچی ..نشانه ای از بهتر بودن است چیزی جز افکار شیطانی در ذهن شان نیست.

در کتاب خصال از امام صادق (ع) روایت شده : به کسی که توفیق و حال دعا داده شده باشد، اجابت نیز داده می شود و به کسی که توفیق شکر داده شود افزونی نعمت نیز اعطا می شود و به کسی که توکل داده شده باشد از کفایت امورش مضایقه نمی شود. چون خدای متعال می فرماید (هر کس بر خدا توکل کند، خدا او را کفایت می کند و می فرماید (اگر شکر گذارید، شما را افزون می دهم) و می فرماید (بخوانید مرا تااجابت کنم‌ شما را)

پس بدانیم که همواره کسانی که با خدا هستند و هیچ چیز جز عبادت و اطاعت او را مد نظر قرار نمی دهند روشنفکرترین افراد هستند. کسانی که رضایت خداوندشان را با رضایت هیچ بشری معاوضه نمی کنند. که البته از مسلمان بودن به شناسنامه تا مسلمان بودن در عمل؛ بسی فاصله است.

خداوند ما را هدایت و عنایت عطا کند.